ارزیابی چالشهای نظری و فلسفی دیوان کیفری بینالمللی

پس از پذیرش اساسنامه روم در پایان قرن بیستم موجی از بیم ها و امیدها در مقابله با بی کیفری و اعمال عدالت جهانی نسبت به خطرناک ترین جانیان، محافل علمی و جامعه مدنی جهانی را در بر گرفت. در این راستا حامیان با تکیه بر حمایت اکثریتی شهروندان جهانی، پایان ددمنشی و بربریت و پیشگیری از فجایع هولناک جنگهای جهانی و یوگسلاوی و رواندا را نوید می دادند. اما در مقابل گروهی با دیده تردید نگریسته و با اشاره به چالش های بیشمار فراروی دیوان حصول به اهداف تبیینی را ناممکن یا دشوار انگاشته و با نگرش بدبینانه آینده آن را محکوم به شکست می دانند. چالشهای متعددی در این زمینه مطرح شده که در میان آنها با عنایت به اهمیت نوع نظری و فلسفی در شاخه های علوم انسانی و اثری که بر عملکرد کلی نهاد بر جای می گذارند، در این مقاله به ارزیابی چالشهای نظری که بدنبال ایجاد اختلال در راه عملی شدن ایده تعقیبی دیوان بوده و تحت عنوان آسیب های پیش رو تبیین می گردند پرداخته شده تا از لحاظ انطباق یا عدم انطباق با واقعیت بیرونی مورد تحلیل واقع گردند